Bibliotheek Zwarte Cross bezocht door duizenden bezoekers

LICHTENVOORDE - Voor het zevende achtereenvolgende jaar was de Bibliotheek aanwezig op het Zwarte Cross-festival in Lichtenvoorde. Jaarlijks lezen medewerkers van de Bibliotheek, gelauwerd met de eretitel ‘Tante Rikies voorleesteam’, voor in het Blagenparadijs, het deel van de Zwarte Cross dat exclusief bedoeld is voor kinderen (en ouders). Ruim 2000 bezoekers telde de voorleestent dit jaar.

Drie dagen lang werden alle blagen in het Blagenparadijs als prinsen en prinsessen behandeld door de bieb. Ze mochten relaxen in de schaduw en heerlijk luisteren naar een verhaal. Ondertussen kregen ze een tattoo van de Bibliotheek met de leus: Cross naar de bieb, want lezen maakt je slim. Hele slimme blagen, die ook nog hun Biebpas meegenomen hadden, kregen een Zwarte-Cross-verTASsing van de Bibliotheek, met daarin een klein cadeautje van de Zwarte Cross.

Tante Rikie, naast directrice van de Zwarte Cross ook boegbeeld van het voorleesteam, en Dolfje Weerwolfje bezochten de voorleestent. Dolfje was geliefd bij alle kinderen en velen gingen met hem op de foto. Eén van de blagen verzuchtte na een dikke knuffel met Dolfje: “Dit is de mooiste dag van mijn leven”.
Ook Olympisch kampioen Stefan Groothuis en festivaldirecteur Gijs Jolink kwamen op bezoek en lazen allebei voor. Jolink benadrukte het belang van lezen en voorlezen en voegde toe: “Blijf vooral naar de bieb gaan”.

De medewerkers van de Bibliotheek lezen niet alleen voor op de Zwarte Cross. In de ontspannen sfeer van het festival wordt ook met ouders gesproken over het belang van (voor)lezen. Voorleesteamcoördinator Resy Oonk: “De topper van het weekend was ongetwijfeld het gezin dat met kind, vader, moeder, opa en oma op zaterdag langs kwam voor een tattoo. Luidkeels lieten ze weten dat ze er waren. Opa wilde een tattoo op zijn hoofd, maar daar doen wij niet aan. Op de vraag of we nog een verhaaltje zouden voorlezen, volgde een bulderende lach. “Wij zijn niet van het lezen, maar van het feesten”, aldus opa op z’n Rotterdams. Op zondag, toen de zon de temperaturen nog meer deed stijgen, kwam de familie weer langs. Behoefte aan rust en we raken aan de praat. Dochter is dyslectisch, ouders ook. We praatten over lezen, voorlezen en Passend Lezen. Dochter liet zich voorlezen, verhaaltje na verhaaltje. En opa? Opa liet een volgende tattoo door ons plakken en vond ons de beste bieb van de wereld.”